IARU-R1 144MHz September 2017 contest bij PC5T Texel (JO23KE)
(2017-09-04) PE1ITR
In het weekend van 2 en 3 september 2017 heb ik meegedaan bij de contestgroep PC5T vanuit Texel (JO23KE). Op vrijdag 1 september ben ik samen met Harry PE5HV met de mast om 8:30 uur vanuit Eindhoven vertrokken richting Texel.
Om 12:00 uur hadden we de boot naar Texel. Rond 13:00 waren we op de contest locatie en begonnen met opbouwen van de 3x9el. Gerard PE1BBI en Frans PC5T waren donderdag al op Texel aangekomen en hadden toen de 3x11el opgebouwd. We hadden deze keer ook bezoek van Feike die verder gedurende de contest bij ons is gebleven en hand en spandiensten heeft verricht.
Vrijdag later op de dag kwamen achtereenvolgens Frans PA3CQE en Ruud PE1BTV. Dick PA2DW arriveerde zaterdag en hiermee was het team compleet. We hadden deze keer dus best wel een grote groep van 7 operators. Ik kan me ook de keer herinneren dat we dit alles met 3 man deden.
Vrijdagavond na het eten en zaterdag hebben we de rest van het station opgebouwd. Om 16:00u lokale tijd begon de contest. Vrijdagavond bleek dat we forse problemen hadden met twee sspa voedingen. Deze hebben ons nogal wat tijd gekost, maar daarover later meer.
Het weer was fantastisch mooi en ik heb heerlijk genoten van het zonnetje. Alleen in de nacht en vroege ochtend was er regen.
Station bestond uit 3 antenne systemen:
1. 3x11 el K5GW op een mobiele versatower primair voor de richting 0 - 140 graden (OZ,SM,DL,SP,OK etc). Zie foto 3
2. 3x9 el OWL yagi op een mobiele mast van Wind antennebouw primair voor de richting 180 - 320 graden (ON,F,G,GW,GM). Zie foto 1
3. 4x9 el Tonna op een 12m mast voor de richting 120 - 180 graden (Zuid-Duitsland, Ruhrgebied, HB9, F).
Voor alle systemen hadden we nieuwe coaxkabel aangeschaft.
De demping van oude ecoflex 15 kabel was in de tijd steeds hoger geworden. Normaal heeft 25m ecoflex 15 een denping 0.9 db, maar dit was opgelopen tot wel 2db demping.
Deze kabel is daarom dus vervangen door stukken CELLFLEX LCF12-50J van 25m waarbij we 0.6db demping hebben gemeten. Weer een stuk beter. Ik ben wel benieuwd wat er met kwaliteit van deze cellflex kabel gebeurd bij het regelmatig afrollen en oprollen.
Bij het opbouwen constateerde we dat de 3x11 elements een slechte SWR had. Dit werd voornamelijk veroorzaakt doordat de tonna dipolen(!?) die waren gebruikt eigenlijk niet passend zijn voor het K5GW ontwerp. De orginele dipolen waren niet bruikbaar ivm corrosie vandaar deze oplossing.
In eerste instantie hebben geprobeerd de SWR te verbeteren door de dipool een beetje over de boom heen en weer te schuiven. Dit gaf weinig verbetering; impedantie konden we hiermee +/-10 ohm varieren.
Toen hebben we stukje draad rond de eerste director gewonden met een uiteinde. Daarmee zijn we gaan schuiven. Dit gaf meer controle en al meer verbetering.
Uiteindelijk kwam het idee om de 1e director en reflector te buigen richting dipool. Zie foto 4 onderaan de pagina. "Moderne" technieken zoals we die kennen van de bended element yagies.
Hiermee konden we uiteindelijk de reflectiedemping goed krijgen. Heel erg goed zelfs. :-)
Uit vergelijkingen met bakens tussen de antennes bleek dat de 3x11 el en de 3x9el vergelijkbaar waren. Ik vind het altijd weer bijzonder de merken dat het moeilijk is het beste systeem te bepalen. Bij het vergelijken is het ene moment het signaal van een baken op systeem 1 het beste en een halve minuut later is het weer andersom.
In ieder geval de oplossing met de gebogen elementen was prima.
Het plan voor de toekomst is dat ik voor deze antennes nieuwe gebogen dipolen ga maken. Weer een leuk projectje voor de NEC4 simulatie software.
Er waren twee schakelende 50v voedingen waar we problemen mee hadden en die ons zaterdag voor de contest nogal wat tijd hebben gekost.
Elke voeding had zijn eigen probleem. De eerste voeding was een HP ESP-120 en die gaf nogal wat ruis op de ontvanger van het 3x11el systeem waardoor de ontvangst gevoeligheid beduidend minder was.
Hier is van alles geprobeerd met ferriet, kabels verleggen, voedingen scheiden etc, maar het werd niet echt beter.
Uiteindelijk hebben we een stand gevonden waarin de ruis het minste was. Hiermee we maar mee gaan draaien, maar het was zeker niet ideaal.
Op zondag toen de 4x9el Tonna was uitgevallen hebben we de ontvanger en pa van dit systeem omgezet naar de 3x11el.
We zijn toen verder gaan draaien op 2 antenne systemen. Dit was een goed besluit waarbij de 3x11el nu mooi werkte om wat dx uit het zuiden te werken.
Ik vond de 3x11el wel het best ontvangende systeem en hiermee hebben uiteindelijk ook onze best dx mee gewerkt.
De andere voeding een Meanwell had een geheel ander probleem. Na 5 jaar trouwe dienst schakelde deze voeding nu ineens na 20 seconden uit en herstelde automatisch weer na een paar seconden. De voeding heeft een automatische herstel functie. Daarna deed deze hij het even en schakelde vervolgens weer uit. Dit patroon herhaalde zich.
Dit gedrag had de voeding ook zonder belasting van de SSPA. Duidelijk werd dat er iets mis was met de beveiliging in de voeding.
Dit kregen we in het veld niet gerepareerd. Dus 1 SSPA kon niet worden gebruikt.
Deze PA is in eerste instantie vervangen door een BEKO SSPA, maar die deed het niet. Sterker nog er kwam meteen rook uit.
Later konden we de ITB Phoenix SSPA van Dick inzetten die het verder gedurende de contest goed deed. Ondanks deze problemen toch de contest kunnen starten met 3 werkende systemen.
Op zondag kreeg het Tonna systeem een af en toe een slechte SWR. Een beetje lastig probleem waarbij we eerst de pre-amp en coaxrelais als verdachte hebben aangewezen. Toen deze waren vervangen door een reserve pre-amp box bleef het probleem van de af en toe slechte swr zich voordoen.
Toen heb ik flink aan de antennemast geschud en dit hielp om de oorzaak te localiseren. Na het schudden was de swr definitief slecht.
Gezien de nog resterende tijd werd besloten dit systeem af te breken en verder te gaan met twee antenne systemen.
Een innovatie in het station was een nieuwe schakelkast om de ontvanger tussen de antennes te schakelen. De nieuwe schakelkast kan nu 4 systemen aan en heeft de mogelijkheid om een tweede ontvanger aan te sluiten die onafhankelijk van de eerste ontvanger een antenne kan selecteren.
Er waren door Frans PA3CQE nieuwe bedieningskastjes gemaakt rondom een arduino. Op deze manier kunnen we middels software de functies van de knoppen aanpassen.
Nieuw was bijvoorbeeld dat je het kastje door tijdens TX 2x op de rode knop te drukken zo kon instellen dat automatisch een voor een de antennes worden afgegaan wanneer we op ontvangst gingen. Dit scheelde knoppen drukken, maar heeft anderzijds het gevaar dat de operator in slaap kan vallen.
Het automatisch schakelen kon onderbroken worden door op een willekeurige knop te drukken.
Met de tweede ontvanger konden we in de ontvangstpauze andere stations zoeken en doorgeven aan de operator. Dit heeft ons wat extra qso's opgeleved.
Deze methodiek moeten voor een volgende keer nog uitwerken en verbeteren. Het gaat dan met name om de communicatie tussen luisteraar en operator. Het moet zo gaan werken dat de luisteraar zelf meteen in N1MM logger kan controleren of een station al gewerkt is.
Is het station niet gewerkt dan moet deze door de luisteraar in de bandmap gezet kunnen worden zodat de operator met een klik in de bandmap even qsy kan gaan en snel met Alt-Q weer terug naar de CQ frequentie.
Dit jaar hadden we een grote groep operators. Daarom is besloten om te gaan werken met een operator schema. Dit gaf duidelijkheid en werkte heel goed.
De tropo condities heb ik als matig ervaren. Toch hebben we een redelijk aantal stations boven de 800km kunnen werken. Waarschijnlijk via vliegtuigscatter. De contest begon goed met gemiddeld 50 qso's per uur in de eerste twee uur.
De ruwe score is 457 verbindingen met een totaal van 179300 punten. De gemiddelde afstand per verbinding was 392km. De best dx over 880km was OE5NNN/P JN77DX.
De score ligt op moment van schrijven 2,5% onder score van PA1T, de vermoedelijke winnaar.
Als ik kijk naar onze scores vanaf Texel sinds 2005, is dit onverwacht toch wel een van de contesten met de betere score.
Ik vond dat de andere oostenrijkse stations OE5D en OE5BGN/P sterke sigalen bij ons neerzetten. Ook leuk waren bijvoorbeeld de aanroepen uit het niets van F6DZR of GI4SNA.
Via KST hebben we nog gesked met OM3W en OM6A. OM3W konden we op bijna 1000km net horen, maar onvoldoende voor een qso. OM6A hoorde we op wat meteorscatter pings na niet. Dit om de grens van de mogelijkheden aan te geven. Dit zijn de 10 verste verbindingen:
| Callsign | Locator | Afstand |
| OE5NNN/P | JN77DX | 880 km |
| OK1KCR | JN79VS | 845 km |
| OE5D | JN68PC | 819 km |
| F6DZR | IN96RT | 808 km |
| OK1RW | JN79OW | 800 km |
| OE5BGN/P | JN68WS | 798 km |
| F5SGT/P | IN88KD | 795 km |
| DH9YX | JN68OL | 785 km |
| F5ODK/P | JN16FI | 780 km |
| SN7L | JO70SS | 778 km |
De verdeling per prefix: DL 223x, F 35x, G 75x, GI 1x, GM 4x, GU 1x, GW 5x, HB 6x, OE 3x, OK 13x, ON 15x, OZ 11x, PA 59x, SM 4x en SP 2x.
Onderaan deze pagina een kaartje waarin alle verbindingen op een landkaart staan weergegeven (figuur 5). Ook twee grafieken met het aantal verbindingen per uur (figuur 6 en 7).
Om 16:00 uur lokale tijd was de contest afgelopen. Om 18:00 zaten we weer in het restaurant voor het gebruikelijke Sate van de haas contestmaal en was het hele station weer ingepakt om huiswaarts te gaan. Om 20:00 zaten we op de boot en om 23:00uur was weer ik thuis.
Het was weer een leuke contest. Tot volgend jaar.
73 Rob PE1ITR
Fig 1: Antenna 3x9el OWL yagi system for direction 180 - 320 degrees azimuth
Fig 2: View of all 3 antenna systems
Fig 3: Antenna 3x11el K5GW antenna for direction 20 - 150 degrees
Fig 4: Impedantie regelen door reflector en 1e director elementen te buigen. :-) Moderne technieken.
Fig 5: Kaartje met de verbindingen
Fig 6: Aantal verbindingen per uur
Fig 7: Aantal verbindingen per uur cumulatief
HOME | Go Back